Tag: นักเรียน

ผมทำงานเป็นครูอยู่ที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งซึ่งตัวของผมเองก็เพิ่งจะย้ายเข้ามาทำงานในโรงเรียนนี้ได้ไม่นานหลังจากที่ผมเรียนจบผมก็มาสมัครงานที่นี่หลังจากที่ผมไปสอบข้าราชการเรียบร้อยแล้ว ซึ่งตอนนี้ผมก็รอเรียกคิวบรรจุอยู่ และระหว่างที่รอเรียกตัวผมก็เลยอยากจะหาประสบการณ์การทำงานในสายวิชาชีพดู ผมก็เลยตัดสินใจมาสมัครงานเป็นคุณครูอยู่ที่โรงเรียนเอกชนใกล้บ้านซึ่งตอนนั้นก็บังเอิญมีตำแหน่งครูในหมวดวิชาที่ผมจบมาเปิดรับสมัครอยู่พอดี แต่ตอนสมัครผมก็ไม่ได้บอกกับทางโรงเรียนว่าความจริงแล้วผมสอบติดข้าราชการเรียบร้อยแล้วแต่แค่รอเรียกบรรจุ สำหรับผมแล้วการทำงานในโรงเรียนเอกชนก็เป็นเหมือนการชั่งใจไปด้วยในระดับหนึ่งว่าผมจะตัดสินใจสานต่ออาชีพครูกับโรงเรียนเอกชนต่อไป หรือว่าจะเลือกไปบรรจุข้าราชการแทน ซึ่งหลังจากที่ผมเข้ามาทำงานได้ประมาณสองเดือนมันก็มีข้อดีข้อเสียต่างกันไป ซึ่งการทำงานเอกชนเงินเดือนก็จะเยอะหน่อย แต่ว่าสวัสดิการก็อาจจะไม่ได้เยอะและไม่ได้ดีเท่ากับข้าราชการ ซึ่งผมก็ยังมีเวลาตัดสินใจอยู่อีกสักพักกว่าจะโดนเรียกตัว และถ้ามีตำแหน่งว่างให้ผมบรรจุแล้วแต่ว่าโรงเรียนใกล้บ้านมากผมก็อาจจะตัดสินใจอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้ต่อด้วยเหตุผลองค์รวมที่ค่อนข้างโอเคกว่า อย่างไรก็ตามเหนือสิ่งอื่นใดตอนนี้มันก็มีเหตุผลอื่นเข้ามาซัพพอร์ตและสนับสนุนผมมากมาย โดยเฉพาะนักเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้แต่ละคนก็เป็นอารมณ์แล้วลูกคุณหนู หรือว่าลูกคนมีตังค์ เด็กทุกคนหน้าตาดีไปหมด โดยเฉพาะเด็กผู้หญิงมอปลายที่เป็นเสมือนอาหารตาให้ผมได้มอง และแน่นอนว่าด้วยความที่ผมเป็นครูใหม่ที่เพิ่งจะเข้ามาสอนบวกกับการเป็นครูวัยรุ่นที่เพิ่งจะเรียนจบ นักเรียนในโรงเรียนส่วนมากก็เลยมักจะชอบมาพูดคุยเล่นและสนิทกับผมซึ่งแตกต่างจากคุณครูคนอื่นที่มีอายุที่นักเรียนจะไม่ค่อยกล้าเข้าหามากสักเท่าไหร่ โดยส่วนตัวของผมเองก็เป็นคนที่เข้าถึงง่ายอยู่แล้วด้วย ก็เลยทำให้ผมเป็นที่รักของนักเรียนและมันก็ทำให้ผมเริ่มจะไม่อยากไปบรรจุที่อื่นแล้วเพราะกลัวว่าสภาพแวดล้อมการทำงานมันจะไม่ได้ดีเหมือนที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้ อย่างน้อยที่สุดข้อดีของที่นี่ก็คือเด็กนักเรียน ม.ปลายที่เป็นอาหารตาให้กับผม แถมยังมีนักเรียนที่ใกล้จะเรียนจบบางคนมาขอเบอร์แลกไลน์เพื่อจะคุยส่วนตัวกับผมด้วย หรือเรียกง่ายๆ ว่าจีบนั่นแหละครับ แต่ง่วงนอนผมเองก็รู้ตัวดีอยู่แล้วว่าผมกับนักเรียนไม่สามารถคบกันได้เพราะว่าถ้าไม่อย่างนั้นผมก็จะโดนไล่ออกจากโรงเรียนแน่นอน เพราะมันเป็นหนึ่งในจรรยาบรรณของครูที่ไม่สามารถคบในเชิงชู้สาวกับนักเรียนได้ สำหรับเหตุการณ์ที่ผมจะมาเล่าในวันนี้มันเป็นเหตุการณ์ที่เกินเลยมากระหว่างผมกับนักเรียนคนหนึ่งซึ่งเธอกำลังเรียนอยู่ชั้น ม.6 …

สาวงวัยรุ่นคนหนึ่งเลือกเรียนสาขาวิชาคุรุศาสตร์เพราะว่าหวังให้ตัวเองจะได้ก้าวขึ้นไปเป็นแม่พิมพ์ของชาติ และอยากจะพัฒนาเด็กๆ และเยาวชนให้มีความคิดที่ก้าวไกลและห่างไกลจากยาเสพติด นี่คืออุดมการที่ตั้งมั่นของแพนเค้ก ตลอดชีวิตที่เกิดมาแพนเค้กเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยลำบากมาตลอดชีวิต เนื่องจากว่าแพนเค้กเกิดเป็นลูกคุณหนู และทุกครั้งพ่อแม่ของแพนเค้กก็จะดูแลแพนเค้กอย่างประคบประหงม ยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม แต่ว่าตัวของแพนเค้กเองก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ติดหรูอะไรมากมายนัก แพนเค้กเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีจิตใจดีมากๆและมองโลกในแง่ดีเสมอ เมื่อตอนที่แพนเค้กเรียนอยู่ประถมคุณครูในห้องมักจะถามว่าโตขึ้นนักเรียนอยากจะเป็นอะไร แพนเค้กยังจำคำตอบของแพนเค้กในตอนนั้นได้อยู่เสมอ เมื่อคุณครูถามคำถามนี้คำตอบแรกที่ขึ้นมาในหัวของแพนเค้กก็คือแพนเค้กตอบคุณครูว่า “แพนเค้กอยากจะเป็นครูค่ะ” แล้วทุกวันนี้แพนเค้กก็ได้เดินทางตามความฝันตั้งแต่เล็กของแพนเค้ก แต่ในตอนเด็กแพนเค้กไม่เคยคิดว่าแพนเค้กต้องการเป็นครูเพราะอะไร แพนเค้กคิดแต่ว่าแพนเค้กชอบที่จะสอนหนังสือเหมือนที่แพนเค้กชอบเล่นคุณครูและนักเรียนกับเพื่อนบ้านของแพนเค้ก ตอนเด็กๆ แพนเค้กให้พ่อของแพนเค้กลงทุนซื้อกระดานดำมาให้ไว้ที่บ้านเพื่อที่จะให้การเล่นครูและนักเรียนของแพนเค้กสมจริงมากที่สุด และวันนี้แพนเค้กก็ได้เป็นครูสมดังที่ใจของแพนเค้กต้องการ หลังจากที่แพนเค้กเรียนจบชั้นปีที่ห้าแพนเค้กก็ได้มาสอบบรรจุเข้าข้าราชการ และได้ความขยันและปณิธานที่ตั้งมันของแพนเค้กก็ส่งผลให้แพนเค้กสอบติดเป็นอันดับที่หนึ่งของประเทศ แต่ดันโชคร้ายที่สายงานหรือสาขาวิชาที่แพนเค้กเรียนมาดันมีตำแหน่งครูว่างอยู่แค่โรงเรียนเดียว ซึ่งโรงเรียนนั้นก็ไม่ได้อยู่ห่างไกลจากกรุงเทพมากนัก แต่ว่าเป็นโรงเรียนที่อยู่ในจังหวัดชัยนาท ซึ่งค่อนข้างกันดารเลยทีเดียว ในตอนแรกพ่อของแพนเค้กไม่ยอมให้แพนเค้กไปบรรจุข้าราชการที่นั่ง พ่อของแพนเค้กบอกกับแพนเค้กว่าบ้านเราก็มีเงินต้องเยอะต้องแยะทำไมลูกไม่ไปเป็นครูที่โรงเรียนเอกชนแล้วทำไมถึงต้องไปที่โรงเรียนบ้านนอกแบบนั้น แพนเค้กก็ได้พยายามอธิบายให้พ่อของแพนเค้กฟังว่า …